Filmy łza, swastyka

Film, nagrodzony Oscarem przez Amerykańska Akademię, który powstał w oparciu o słynną powieść Güntera Grassa pod tym samym tytułem, portretuje mieszkańców Gdańska – Polaków, Niemców i Kaszubów – na tle historycznych wydarzeń pomiędzy rokiem 1924 i końcem II wojny światowej. Bacznym obserwatorem owych zdarzeń jest Oskar Matzerath, nad wiek rozwinięty chłopiec, którego świat dorosłych napawa sceptycyzmem i niechęcią. Nie chcąc stać się jego częścią, w dniu trzecich urodzin postanawia, że nie będzie dalej rosnąć. Z okazji urodzin rodzice kupują mu blaszany bębenek, który odtąd będzie jego nieodłącznym towarzyszem. Głośnym bębnieniem i przenikliwym wrzaskiem chłopiec potrafi kruszyć szkło, tym samym protestując przeciwko braku zainteresowania i kłamstwom dorosłych.

Opowieść zaczyna się 27 lutego 1933 r. W rezydencji potentatów przemysłu stalowego właśnie trwają przygotowania do uroczystej kolacji. Reprezentanci trzech pokoleń gigantycznego rodu von Essenbeck świętują urodziny seniora dynastii. Podniosłą atmosferę przerywa wieść o płonącym Reichstagu...

Kanwą scenariusza stały się wojenne wspomnienia Salomona Perela - Żyda z Saksonii. Jego rodzina uciekając przed faszystowskimi prześladowaniami emigruje do Polski. Rozpoczyna się wojna. Salomon, uciekając przed Niemcami, trafia do sierocińca w Grodnie. Tu wstępuje do organizacji komsomolskiej, której staje się aktywnym działaczem. Kiedy wpada w ręce Niemców, ci dziwnym zbiegiem okoliczności uznają go za Aryjczyka w czystej postaci. Salomon robi wszystko, aby prawda o jego pochodzeniu nie wyszła na jaw. Zostaje gorliwym zwolennikiem ideologii hitleryzmu, a nawet bohaterem wojennym. Wkrótce zwierzchnicy doceniając jego zasługi wysyłają go do elitarnej szkoły Hitlerjugend…

Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.

Sophie Scholl była niemiecką studentką, która razem ze swoim bratem Hansem i kilkoma innymi studentami założyła grupę konspiracyjną o nazwie „Biała Róża”. Organizacja ta sprzeciwiała się reżimowi hitlerowskiemu. Historia opowiedziana w filmie koncentruje się na wydarzeniach, które rozegrały się pomiędzy 17 a 22 lutego 1943 roku. Wtedy to Sophie i jej brat Hans zostali aresztowani przez Gestapo.

Rok 1943. Historia grupy Algierczyków wcielonych do armii francuskiej podczas II wojny światowej. Saïd, Abdelkader, Messaoud i Yassir są przedstawicielami różnych klas społecznych, których połączyła gotowość do walki z nazistami w obronie ojczyzny. Jednak ze względu na swe pochodzenie są traktowani jak żołnierze drugiej kategorii, których można w rozmaity sposób dyskryminować, na przykład obcinając racje żywnościowe. Nie jest też brana pod uwagę możliwość awansowania ich. Złota Palma w Cannes 2006 za główną rolę męską. Nominacja do Oscara 2007 za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Film opowiada historię czwórki czarnoskórych żołnierzy, którym udaje się przeżyć przekraczanie rzeki Serchio w Toscanii i docierają do małej, górskiej wioski Colognora. Tam, czekając na wsparcie swoich oddziałów, opiekują się małym chłopcem, którego zabrali po drodze i pomagają mieszkańcom miasteczka. Sami na obcym terenie czują się opuszczeni i osaczeni, ponieważ wiedzą, że Niemcy mogą nadejść w każdej chwili.

W okupowanym przez nazistów Paryżu, młoda akompaniatorka Sophie Vasseur dostaje pracę u słynnej piosenkarki Ireny Brice. Gdy mąż Ireny, Charles, biznesmen współpracujący z nazistami, walczy z własnym sumieniem, Irena staje się obsesją Sophie...

Mim Antoine Moreau (Tom Courtenay) w czasie II wojny światowej występuje w paryskim kabarecie. Kabaret jest odwiedzany przez niemieckich żołnierzy. Pewnego razu, oficer SS składa mu propozycję wykonania przedstawienia dla dzieci przebywających w getcie w czeskim Terezinie. Niechętny na początku, ale powoli zgadza się z obawy o swoje życie. W obozie dopiero poznaje prawdę. Jego występ ma zmylić członków Czerwonego Krzyża, którzy badają stan bytu uwięzionych dzieci.