Filmy włochy, szkoła, pociąg

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Głównym bohaterem filmu jest strażnik w muzeum, beznadziejny pechowiec, który przez przypadek uruchamia starożytną klątwę. W rezultacie miasto zaczynają nękać widmowe stwory, które wywołują całkowity chaos.

Dwunastoletni Renato jest zakochany w Malènie. Kiedy jednak zazdrośni sąsiedzi zaczynają o niej plotkować, Renato musi oddzielić prawdę od kłamstw.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Aleksander Iwanowicz Łużyn, którego życiową pasją są szachy, podejmuje wyzwanie rzucone mu przez największego rywala. Przeciwnicy spotykają się nad jeziorem we Włoszech, aby rozegrać decydujący pojedynek.

Po śmierci męża, Rosaria Parondi z czterema synami - Simone, Rocco, Ciro i najmniejszym Lucą - wyrusza do Mediolanu. Jeszcze za życia ojca wyjechał tam najstarszy syn - Vincenzo, i on teraz musi się zatroszczyć o przyszłość reszty rodziny. Vincenzo zdobywa tanie lokum dla rodziny, ale utrzymać wszystkich nie jest w stanie. Pierwszy zarobek, który trafia się braciom, to uprzątanie śniegu, oglądanego przez nich po raz pierwszy w życiu. Wkrótce Simone angażuje się jako bokser. Talent bokserski ma też Rocco, ale nie lubi walki. Próbuje pracować w farbiarni, lecz wkrótce zostaje wzięty do wojska. On jeden wie, że Simone ma już na sumieniu kradzież.

Plan był bez skazy, przeprowadzony perfekcyjnie, ucieczka się powiodła. Genialny złodziej Charlie Crocker nie przewidział tylko jednego - zdrady w swoim najbliższym otoczeniu. Po kradzieży fortuny w złotych sztabkach ze ściśle strzeżonego palazzo w Wenecji, Charlie i jego gang : informator - Steve, geniusz komputerowy - Lyle, kierowca - Handsome Rob, ekspert od środków wybuchowych - Left Ear oraz weteran kradzieży z sejfów - nie mogą uwierzyć, że jeden z nich okazuje się zdrajcą. Teraz nie chodzi już o otrzymanie zapłaty za robotę, ale o odpłacenie się zdrajcy. W tym momencie do Charliego i jego gangu dołącza Stella, piękna specjalistka od łamania kodów sejfów. Razem podążają tropem zdrajcy, który wiedzie do Kalifornii. Planują odebrać mu skradzione złoto w zamieszaniu spowodowanym po tym, jak przejmą kontrolę nad sygnalizacją świetlną i spowodują największy korek uliczny w historii Los Angeles.